Dag 13 Martinborough - Plimmerton

Vanochtend was het tijd om afscheid te nemen van Chris en Polly. Maar niet nadat we nog één keer genoten hadden van Polly’s fameuze ontbijt. Dit ontbijt bestaat o.a. uit zo’n beetje alle vruchten die er in Nieuw-Zeeland te krijgen zijn. Heerlijk. Het blijft wel wennen om nu aan de verse aardbeien en kersen te zitten, maar ja het is hier voorjaar.
We hadden vandaag in de planning om eerst naar Wellington te rijden en daarna door te gaan naar Plimmerton het plaatsje waar we overnachten.
Toen we in Wellington aankwamen was het zo snel mogelijk een parkeergarage opzoeken, want drukte en links rijden valt niet mee. Toen we in een parkeergarage waren, naar de betaalautomaat gelopen en toen begon het gedonder. De betaalautomaat accepteerde de creditcard niet. We hadden ook geen muntgeld genoeg, dus maar naar beneden gelopen om te kijken of daar een kantoortje was om te betalen of geld te wisselen. Helaas geen kantoortje.
De volgende parkeerplaats, hetzelfde verhaal. Ik moet zeggen dat op dat moment de temperatuur in de auto aardig op begon te lopen.
Toen hebben we besloten aan alle stress een eind te maken, en door te rijden naar Plimmerton. Dus helaas geen Wellington.
Zo waren we een half uurtje later op onze plaats van bestemming, en hebben we eerst een cappuccino gedronken.
Plimmerton is een leuk kustplaatsje aan een baai, en........ met een station. En toen lieten de Van ‘t Hoogjes toch maar even zien dat ze niet voor één gat te vangen zijn. We zijn met de trein naar Wellington gereden. Een rit van een half uurtje.
En zo liepen we even later toch door Wellington. Eerst een wandeling langs de haven gemaakt, erg leuk. Daarna zijn we naar het Te Papa Tongarewa museum gelopen. Dit is het nationale museum van Nieuw-Zeeland. Hier vind je alles over de natuur, cultuur en geschiedenis van Nieuw-Zeeland. Een prachtig groot museum, en bovendien vrij toegankelijk.
Om een uur of zes zijn we weer met de trein terug naar Plimmerton gereden. Over de accommodatie ter plaatse waren de verwachtingen niet al te hoog gespannen. Een hostel voor backpackers, met een gemeenschappelijke keuken en douches. Het is wel prachtig gelegen aan een baai.
Maar toen we op onze kamer kwamen waren we helemaal verkocht. We kijken vanaf onze kamer over de baai, en ik hoor nu op de kamer, door het open raam, het ruisen der golven (zou eens een liedje over gemaakt moeten worden).
Toen we vanavond in het hostel arriveerden, kwamen we oude bekenden tegen. Het was een echtpaar uit Mill, dat we tijdens ons verblijf bij de Bay of Islands hadden ontmoet.
We hebben vanavond gezellig bij de kerstboom en met het uitzicht over de baai een flesje witte wijn gedronken. Die moest op want morgen moeten we voor de overtocht naar het Zuidereiland onze auto inleveren. En dat betekent dat de koffers weer een beetje fatsoenlijk moeten worden ingepakt.
Wees gerust, na de overtocht krijgen we weer een andere auto.