Dag 10 Piet Retief - St. Lucia
Door: Roel
Blijf op de hoogte en volg Roel
24 Oktober 2019 | Zuid-Afrika, Saint Lucia Estuary
Vanochtend weer 280 km gereden van Piet Retief naar St. Lucia, en een werkelijke cultuurschok ondergaan. Hebben we de afgelopen weken vooral in de natuur gebivakkeerd, nu zitten we in een behoorlijk toeristisch kustplaatsje. En die afwisseling maakt het zo bijzonder leuk.
Als je de hoofdstraat van St. Lucia binnenrijd zie je alleen maar restaurantjes en boekingskantoren voor excursies.
En die restaurantjes kwam goed uit want we hadden behoorlijke honger toen we aankwamen. Na de lunch zijn we naar ons guesthouse gereden om in te checken. Het guesthouse van gisteren was leuk, maar dit is nog mooier. Een prachtige tuin, maar wel met hoge metalen hekken er omheen, waarvoor die zijn vertel ik straks nog.
Nadat we ingecheckt waren hebben Suzan en ik een wandeling naar het strand gemaakt. Een enorm strand aan de Indische Oceaan, met hier en daar een verdwaalde strandganger. Onderweg stond er een waarschuwingsbord dat we uit moesten kijken voor nijlpaarden en krokodillen. Ik moet zeggen dat kwam de gemoedsrust van mijn vrouw niet ten goede. Maar zowel heen als terug geen gevaarlijke wezens aangetroffen, behalve een groep apen die niet echt in ons geïnteresseerd was.
Terug bij het guesthouse troffen we de eigenaar aan, een rasechte Fries. Hij woont samen met zijn vrouw sinds 6,5 jaar in Zuid-Afrika. Hij vertelde dat het geweldig wonen is in St. Lucia. Er is echter één dingetje waar ze veel last van hebben, nijlpaarden.
Deze vrolijke viervoeters zorgen iedere dag na zonsondergang voor veel overlast. Ze komen dan het dorp in en gaan op zoek naar voedsel.
Nu moesten wij vanavond toevallig ook op zoek naar voedsel, maar de eigenaar waarschuwde ons om absoluut niet te voet te gaan. Dus ondanks dat nog geen kilometer van de hoofdstraat af zitten zijn we maar in de auto gestapt.
Na een stevige maaltijd in een restaurantje in de hoofdstraat zaten we er op de terugweg helemaal klaar voor. Maar helaas geen nijlpaard gezien.
Morgen zal dat zeker wel het geval zijn. We gaan een rivier safari maken en zullen dan zeker nijlpaarden en krokodillen spotten.
Maar één ding is duidelijk, de ijzeren hekken staan er niet voor niets, wij kunnen vannacht rustig slapen.
Als je de hoofdstraat van St. Lucia binnenrijd zie je alleen maar restaurantjes en boekingskantoren voor excursies.
En die restaurantjes kwam goed uit want we hadden behoorlijke honger toen we aankwamen. Na de lunch zijn we naar ons guesthouse gereden om in te checken. Het guesthouse van gisteren was leuk, maar dit is nog mooier. Een prachtige tuin, maar wel met hoge metalen hekken er omheen, waarvoor die zijn vertel ik straks nog.
Nadat we ingecheckt waren hebben Suzan en ik een wandeling naar het strand gemaakt. Een enorm strand aan de Indische Oceaan, met hier en daar een verdwaalde strandganger. Onderweg stond er een waarschuwingsbord dat we uit moesten kijken voor nijlpaarden en krokodillen. Ik moet zeggen dat kwam de gemoedsrust van mijn vrouw niet ten goede. Maar zowel heen als terug geen gevaarlijke wezens aangetroffen, behalve een groep apen die niet echt in ons geïnteresseerd was.
Terug bij het guesthouse troffen we de eigenaar aan, een rasechte Fries. Hij woont samen met zijn vrouw sinds 6,5 jaar in Zuid-Afrika. Hij vertelde dat het geweldig wonen is in St. Lucia. Er is echter één dingetje waar ze veel last van hebben, nijlpaarden.
Deze vrolijke viervoeters zorgen iedere dag na zonsondergang voor veel overlast. Ze komen dan het dorp in en gaan op zoek naar voedsel.
Nu moesten wij vanavond toevallig ook op zoek naar voedsel, maar de eigenaar waarschuwde ons om absoluut niet te voet te gaan. Dus ondanks dat nog geen kilometer van de hoofdstraat af zitten zijn we maar in de auto gestapt.
Na een stevige maaltijd in een restaurantje in de hoofdstraat zaten we er op de terugweg helemaal klaar voor. Maar helaas geen nijlpaard gezien.
Morgen zal dat zeker wel het geval zijn. We gaan een rivier safari maken en zullen dan zeker nijlpaarden en krokodillen spotten.
Maar één ding is duidelijk, de ijzeren hekken staan er niet voor niets, wij kunnen vannacht rustig slapen.
-
24 Oktober 2019 - 22:49
Dian:
Slaaaaaplekker, ik begin jullie te missen dus vanaf vandaag ga ik aftellen. <3 -
25 Oktober 2019 - 08:12
Jenny:
Jullie zullen vandaag meer dan genoeg nijlpaarden te zien krijgen. Ik snap Suzan wel hoor Roel -
25 Oktober 2019 - 13:38
Willy:
Het begrip gevaarlijk leven krijgt zo langzamerhand toch wel meer inhoud ;) toch zo bizar.. Hebben ze daar ook verkeersborden in een driehoek met die dieren erin, net zoals bij ons (de reeën)?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
