Dag 7 en 8 Kaeo - Rotorua
Door: Roel
Blijf op de hoogte en volg Roel
25 November 2017 | Nieuw Zeeland, Rotorua
Daar zijn we weer. Vandaag maar even twee dagen in één, want over gisteren kunnen we vrij kort zijn. ‘s Morgens om 8 uur vertrokken, en om 5 uur gearriveerd in ons hotel in Rotorua. Als je denkt dat er in Nieuw-Zeeland geen file’s zijn, kan ik je wel uit de droom helpen. Rond Auckland was het berendruk (Vreemd woord trouwens).
Vandaag hadden we weer een pittige dag. Met een Maori gids het regenwoud in.
Nieuw-Zeeland ademt één en al Maori cultuur uit. Jullie zullen het de afgelopen dagen al wel gemerkt hebben, alle plaatsen, bergen en meren hebben Maori namen. Je wordt er soms stapelgek van, want het zijn de meest onmogelijke namen.
Toch is dit het mooie aan Nieuw-Zeeland. De oorspronkelijke bewoners worden met veel respect behandeld. Gisterenavond merkten we dat ook nog eens. Toen we gingen eten, zat er een luidruchtige groep jongeren aan een grote tafel. Jongeren me een blank, Indiaas, Maori en Aziatisch uiterlijk, het was prachtig om te zien hoe ze gezellig met elkaar een pilsje dronken. En soms wel twee.
En vandaag gingen we dus met onze Maori gids, Nehà, op stap. Het eerste wat we van hem leerden was de Maori groet. De neuzen 2 keer tegen elkaar, en beide keren diep door de neus adem halen.
En zo moesten we om beurten, de mannen eerst daarna de vrouwen (oude Maori traditie), Nehà begroeten. Vooral de vrouwen waren zeer enthousiast, om de goed uitziende Nehà te begroeten. Ik heb na 10 minuten tegen Suzan gezegd dat het zo wel voldoende was, en dat we verder moesten.
Maar het was ontzettend interessant om te horen hoe de Maori vroeger gebruik maakten van de bomen en planten. En hoe ze daar nog steeds met respect mee omgaan.
Op een gegeven moment kwamen we bij een enorme boom, waarvan een gedeelte van de schors was weggevreten. Nehà vertelde dat deze boom het niet zou gaan redden. Toen hij bij de boom wegliep gaf hij hem nog een klopje met zijn hand, en het was of hij afscheid nam van een zieke vriend.
De schade aan de boom werd trouwens veroorzaakt door de meest gehate dieren in Nieuw-Zeeland, Possums. Hier kom ik in een later verslag nog wel een keer op terug.
Het regenwoud waar we door liepen was trouwens prachtig. Enorme dichte begroeiing, een rivier met stroomversnellingen en smalle paden langs diepe afgronden (dan weet je tenminste weer dat je hoogtevrees hebt).
Kortom, het was weer een zeer geslaagde dag.
Morgen reizen we weer verder naar naar Tongariro National Park, bekend van Mount Doom uit de Lord Of The Rings films.
Vandaag hadden we weer een pittige dag. Met een Maori gids het regenwoud in.
Nieuw-Zeeland ademt één en al Maori cultuur uit. Jullie zullen het de afgelopen dagen al wel gemerkt hebben, alle plaatsen, bergen en meren hebben Maori namen. Je wordt er soms stapelgek van, want het zijn de meest onmogelijke namen.
Toch is dit het mooie aan Nieuw-Zeeland. De oorspronkelijke bewoners worden met veel respect behandeld. Gisterenavond merkten we dat ook nog eens. Toen we gingen eten, zat er een luidruchtige groep jongeren aan een grote tafel. Jongeren me een blank, Indiaas, Maori en Aziatisch uiterlijk, het was prachtig om te zien hoe ze gezellig met elkaar een pilsje dronken. En soms wel twee.
En vandaag gingen we dus met onze Maori gids, Nehà, op stap. Het eerste wat we van hem leerden was de Maori groet. De neuzen 2 keer tegen elkaar, en beide keren diep door de neus adem halen.
En zo moesten we om beurten, de mannen eerst daarna de vrouwen (oude Maori traditie), Nehà begroeten. Vooral de vrouwen waren zeer enthousiast, om de goed uitziende Nehà te begroeten. Ik heb na 10 minuten tegen Suzan gezegd dat het zo wel voldoende was, en dat we verder moesten.
Maar het was ontzettend interessant om te horen hoe de Maori vroeger gebruik maakten van de bomen en planten. En hoe ze daar nog steeds met respect mee omgaan.
Op een gegeven moment kwamen we bij een enorme boom, waarvan een gedeelte van de schors was weggevreten. Nehà vertelde dat deze boom het niet zou gaan redden. Toen hij bij de boom wegliep gaf hij hem nog een klopje met zijn hand, en het was of hij afscheid nam van een zieke vriend.
De schade aan de boom werd trouwens veroorzaakt door de meest gehate dieren in Nieuw-Zeeland, Possums. Hier kom ik in een later verslag nog wel een keer op terug.
Het regenwoud waar we door liepen was trouwens prachtig. Enorme dichte begroeiing, een rivier met stroomversnellingen en smalle paden langs diepe afgronden (dan weet je tenminste weer dat je hoogtevrees hebt).
Kortom, het was weer een zeer geslaagde dag.
Morgen reizen we weer verder naar naar Tongariro National Park, bekend van Mount Doom uit de Lord Of The Rings films.
-
25 November 2017 - 10:19
Nico Ouburg:
Berendruk is voor Nieuw-Zeeland inderdaad best vreemd. Ik heb het even opgezocht, er bestaat wel een Nieuw-Zeelandse zeebeer, dus zeeberendruk zou kunnen, maar of dat ook op de weg voorkomt?
Prachtig verhaal over de natuur en cultuur van dit land. Kan niet wachten om de foto's te zien Suzan :-)
Nico -
25 November 2017 - 15:57
Jenny:
Roel ik neem aan dat je het links rijden nu gewend ben na zo'n lange dag. Suzan na het begroeten van jullie gids Neha heb je hem toch ook wel op de foto gezet. -
25 November 2017 - 21:01
Wimenanny:
al weer een week onderweg met prachtige verhalen
we kijken uit naar de verslagen van de volgende week
groet
anny en wim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
