Dag 13 Kalibaru

Het is gisterenavond niet laat geworden. Om half 10 was het donker op onze kamer. Dus waren we vanochtend weer fris en fruitig voor onze excursie naar een plantage vlak in de buurt.
We werden door een gids langs de plantage en rijstvelden geleid, en hier was weer eens mooi te zien hoe rijk Indonesië is aan fruit, specerijen e.d.. Onze dappere voorouders, met de goede VOC mentaliteit (citaat J.P. Balkenende), hadden al snel in de gaten dat er in Indonesië wel wat te halen viel.
Maar het was heel interessant om te zien hoe ingrediënten, die dagelijks door ons worden gebruikt, groeien en worden geoogst. Het was, voor mij onbenul, volkomen onbekend, dat pinda’s in de grond groeien. Kilo’s per jaar eet ik er, maar aan wat voor plant ze groeien, geen idee. Verder teelden ze op de plantage koffie, nootmuskaat, kaneel, cacao natuurlijk rijst en nog veel meer. Cacao hadden we op Sumatra ook al gezien. Gezien mijn chocolade verslaving, had ik me daar meer in moeten verdiepen. De vrucht aan de Cacaoboom is een lychee-achtige vrucht, en de pit daarin is de uiteindelijke cacaoboon. Tot zo ver “Roel heeft ook weer eens iets geleerd”.
Een eindje verder zag ik een zeer eenvoudig tentje tussen de kokospalmen waar een meisje in zat. Haar vriend was aan het werk, hij klom met blote voeten tegen een palmboom op om daar kokosmelk uit te halen. De boom was naar schatting zo’n 10 meter hoog, en onze klauteraar zat toch in zo’n 25 seconden boven in de boom. Dit uiteraard zonder veiligheidstuig.
Kortom het was weer een mooie en leerzame ochtend.
We hadden vanochtend met ons vieren wel besloten om het middagprogramma aan ons voorbij te laten gaan. De afgelopen anderhalve week zijn we behoorlijk actief geweest en een middagje aan het prachtige zwembad, dat we vandaag helemaal voor ons alleen hadden, leek ons een zeer goed alternatief.
Tijdens de lunch hebben we een tijdje met Pieter, de eigenaar van onze accommodatie, zitten praten. Hij komt al 40 jaar in Indonesië, en heeft ook een kleine reisorganisatie. Hij weet ontzettend veel over Indonesië en het dagelijks leven in Indonesië te vertellen. Zo kwam ik er achter dat het verhaal over de Borobudur tempel wat anders ligt dan ik verteld heb. Vertel ik later nog wel eens.
Zo zijn we begonnen aan onze laatste week. Morgen vertrekken we naar Bali. Volgens Pieter zal dit, ten opzichte van Java, een enorme cultuurschok geven. We gaan ons laten verrassen.