Dag 16 Motueka
Door: Roel
Blijf op de hoogte en volg Roel
03 December 2017 | Nieuw Zeeland, Motueka
Ik weet dat ik een beetje in herhaling begin te vervallen, maar we hebben vandaag weer een geweldige dag gehad.
Om 9 uur moesten we ons, op een kwartiertje rijden, melden aan het strand voor een dagje Abel Tasman National Park.
Met de boot voerden we naar het noorden waar we na een paar uur varen op een strand zouden worden afgezet. Onderweg kwamen we langs de prachtigste baaien en, soms geheel verlaten, stranden. Op een eilandje waar we langskwamen lagen op de rotsen zeeleeuwen. Die hopen we deze week, als we verder afzakken naar het zuiden, meer tegen te komen.
Om een uur of 12 arriveerden we bij het strand waar we afgezet werden. Vanaf hier startte onze wandeltocht richting het zuiden. We konden de route nemen van 12 km of afkorten tot 9 km. Aan het eind van de route zouden we rond half 6 met de boot opgehaald worden.
De route liep gelijk steil omhoog. Dus we hadden al snel in de gaten dat het waarschijnlijk wel de route van 9 km zou worden. Het pad was vrij smal met aan de ene kant een rotswand en aan de andere kant een afgrond, mijn favoriete terrein. Toch was het prachtig om te lopen, we konden om de paar honderd meter wel een foto maken. Dan zagen we beneden ons een prachtig strand aan een baai met blauw water en dichte begroeiing.
Na een paar km kwamen we bij een touw hangbrug over een rivier. Hier had ik me al geruime tijd op verheugd. Suzan ging er het eerst overheen. En daarna mocht ik. Suzan was al aan de andere kant toen ik halverwege was, en ik moest blijven staan voor een foto. Ik nam mijn meest nonchalante houding aan, denk ik. En ik heb zelfs geprobeerd te glimlachten. De foto is waarschijnlijk van te grote afstand genomen om de dodelijke angst in mijn ogen te zien, en het lijkt me beter dat hij niet gepubliceerd wordt.
Om een uur of half 4 waren we op onze eindbestemming, en hebben we nog heerlijk een paar uurtjes op het strand gelegen. Suzan heeft zelfs nog gezwommen. Om half 6 werden we met de boot opgehaald, en zat ons avontuur er voor vandaag weer op.
Morgen vertrekken we richting het zuiden naar Hokitika aan de westkust. Ik ziet net de routebeschrijving te lezen en daar staat in: “Maak een tussenstop bij Buller Gorge voor een wandeling over een hangbrug”. Dacht ‘t niet.
Om 9 uur moesten we ons, op een kwartiertje rijden, melden aan het strand voor een dagje Abel Tasman National Park.
Met de boot voerden we naar het noorden waar we na een paar uur varen op een strand zouden worden afgezet. Onderweg kwamen we langs de prachtigste baaien en, soms geheel verlaten, stranden. Op een eilandje waar we langskwamen lagen op de rotsen zeeleeuwen. Die hopen we deze week, als we verder afzakken naar het zuiden, meer tegen te komen.
Om een uur of 12 arriveerden we bij het strand waar we afgezet werden. Vanaf hier startte onze wandeltocht richting het zuiden. We konden de route nemen van 12 km of afkorten tot 9 km. Aan het eind van de route zouden we rond half 6 met de boot opgehaald worden.
De route liep gelijk steil omhoog. Dus we hadden al snel in de gaten dat het waarschijnlijk wel de route van 9 km zou worden. Het pad was vrij smal met aan de ene kant een rotswand en aan de andere kant een afgrond, mijn favoriete terrein. Toch was het prachtig om te lopen, we konden om de paar honderd meter wel een foto maken. Dan zagen we beneden ons een prachtig strand aan een baai met blauw water en dichte begroeiing.
Na een paar km kwamen we bij een touw hangbrug over een rivier. Hier had ik me al geruime tijd op verheugd. Suzan ging er het eerst overheen. En daarna mocht ik. Suzan was al aan de andere kant toen ik halverwege was, en ik moest blijven staan voor een foto. Ik nam mijn meest nonchalante houding aan, denk ik. En ik heb zelfs geprobeerd te glimlachten. De foto is waarschijnlijk van te grote afstand genomen om de dodelijke angst in mijn ogen te zien, en het lijkt me beter dat hij niet gepubliceerd wordt.
Om een uur of half 4 waren we op onze eindbestemming, en hebben we nog heerlijk een paar uurtjes op het strand gelegen. Suzan heeft zelfs nog gezwommen. Om half 6 werden we met de boot opgehaald, en zat ons avontuur er voor vandaag weer op.
Morgen vertrekken we richting het zuiden naar Hokitika aan de westkust. Ik ziet net de routebeschrijving te lezen en daar staat in: “Maak een tussenstop bij Buller Gorge voor een wandeling over een hangbrug”. Dacht ‘t niet.
-
03 December 2017 - 10:28
Nico Ouburg:
Ik voel een nieuwe profielfoto op Facebook aankomen ;-) -
03 December 2017 - 11:13
Mirjam:
Respect hoor dat je die brug tóch getrotseerd hebt! Ziet er idd doodeng uit.
Maar je snapt natuurlijk wel dat we hier nu wel erg nieuwsgierig (belangstellend) zijn naar de beruchte foto!! :-) -
03 December 2017 - 20:31
Jenny:
Petje af voor jullie allebei. Je hebt het overleefd Roel! Op naar de volgende uitdaging. Wat een prachtig "Bounty" strand. Daar had ik graag een duik in genomen. Leuk om weer zo mee te mogen reizen. -
05 December 2017 - 13:07
Willy :
Eigenlijk is zo'n reis vooral therapeutisch! Binnenkort wellicht vergoed door de ziektekostenverzekering!
Ontspanning, overwinnen van angsten, heul veul lichaamsbeweging etc. etc....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
